جمهوری بلاروس (روسیه سفید) یکی از کشورهای اروپای شرقی است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1990 تشکیل شد و تا پیش از آن جزو شوروی سابق بود.

بلاروس از شمال و شرق با روسیه، از جنوب با اوکراین، از غرب با لهستان و از شمال با لتونی و لیتوانی همسایه بوده و پایتخت آن شهر مینسک است.

بین قرن‌های ششم و هشتم میلادی، آنچه که هم اکنون به نام بلاروس نامیده می‌شود تحت سکونت مردم اسلاو قرار داشت، که هنوز هم بر آن کشور سیطره دارند.

به تدریج اسلاوهای قدیمی شرق شروع به برقراری ارتباط با ورنجیان‌ها کردند و کشوری را تحت عنوان روسیه کییفی تشکیل دادند، که عمدتاً نواحی اطراف پولاتسک نوین امروزی در بخش شمالی آن کشور را در برمی‌گرفت.

در جنگ جهانی دوم در فاصله سال‌های 1941 تا 1944 نیروهای آلمان این سرزمین را اشغال کردند. در این زمان این سرزمین دو میلیون و 200 هزار نفر از ساکنانش را از دست داد.

پس از پایان جنگ، بلاروس، یکی از 51 امضاء کننده بنیاد ملل متحد در سال1945  بود. بازسازی که پس از جنگ در بلاروس صورت گرفت، سبب شد بلاروس نسبت به دیگر جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی توسعه چشمگیرتری داشته باشد.

در این زمان، بلاروس به مرکز اصلی سازندگی در ناحیه غرب اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد و افزایش مشاغل منجر به سرازیر شدن جمعیت مهاجر فراوان از جمهوری روسیه به این کشور شد.

سیاست در بلاروس

در بلاروس رئیس جمهور رئیس حکومت است و کشور را او به همراه شورای ملی اداره می‌کند. شورای ملی متشکل از دو مجلس است: مجلس نمایندگان که متشکل از 110 عضو است و شورای جمهوری که 64 عضو دارد.

مجلس نمایندگان می‌تواند نخست وزیر بلاروس را منصوب کند؛ اصلاحاتی در قانون اساسی بدهد، به نخست وزیر رأی اعتماد داده و پیشنهاداتی راجع به سیاست خارجی و داخلی بلاروس ارائه کند.

قوه قضائیه شامل دادگاه عالی بلاروس و دادگاه‌های ویژه گوناگونی همچون دادگاه قانون اساسی بلاروس است، که به قانون اساسی یا قوانین اجرائی می‌پردازد. قضات دادگاه قانون اساسی از سوی رئیس جمهور انتخاب شده و مورد تایید شورای ملی قرار می‌گیرند.

اقتصاد در بلاروس

با اين كه بلاروس منابع طبيعي كمي دارد، اقتصاد آن شديداً صنعتي است. صنايع بزرگ مهندسي سنگين، شيميايي، كودسازي، پالايش نفت و الياف مصنوعي به صورت بخشي از رژيم اقتصاد دولتي شوروي ايجاد شد. بلاروس به تجارت با ديگر جمهوري هاي شوروي سابق وابسته است و از آن ها مواد اوليه براي صنايعش را وارد مي‌كند و به آن ها به صورت بازار براي كالاهاي صنعتي‌اش متكي است.

اقدامات ناچيزي براي ايجاد اقتصاد بازار در این کشور انجام شده و بلاروس با مشكلات شديد اقتصادي رو به روست. بخش كشاورزي بيشتر به توليد خوراك براي گاوهاي گوشتي، خوك و طيور مي‌پردازد. گياه كتان براي صادرات و صنعت پارچه بافي محلي كشت مي‌شود. جنگل هاي وسيع صنايع مهم چوب و كاغذ سازي را تغذيه مي‌كند.

نظام اقتصادی این کشور از زمان اتحاد شوروی تاکنون حدود ٪۸۰ تحت کنترل دولت قرار دارد. این کشور از لحاظ اقتصادی نسبتاً با ثبات است، اما تا حدود زیادی در تامین مواد خام به متحد نزدیک خود روسیه وابسته است.